هند به خورشید رسید | هزینه ۴۶ میلیون دلاری برای رصد

به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از بی بی سی، آژانس فضایی هند، نخستین ماموریت خود به سمت خورشید را با موفقیت پشت‌سر گذاشت. در فاصله چند روز پس از تاریخ‌سازی‌ این کشور با تبدیل شدن به نخستین کشوری که در نزدیکی قطب جنوبی ‌ماه فرود آمد، موشک آنها وارد فاز رصد خورشید شد و به‌گفته آژانس فضایی هند، ۴ماه طول می‌کشد تا مسافت ۱.۵ میلیون کیلومتری تا خورشید طی شود.

اولین مأموریت فضایی هند برای مطالعه بزرگ‌ترین جرم منظومه شمسی به نام «سوریا» که خدای هندو خورشید که به نام «آدیتیا» نیز شناخته می‌شود، نام گذاری شده است. موشک هند با نام Aditya-L۱ با وسیله‌ای برای رصد به سمت خورشید پرتاب شد که L۱ را به‌دلیل نقطه لاگرانژ۱ مکان دقیق بین خورشید و زمین جایی که فضاپیمای هندی در حال حرکت است، به آن اضافه شده است. به‌گفته آژانس فضایی اروپا، نقطه لاگرانژ نقطه‌ای است که در آن نیروهای گرانشی ۲ جرم بزرگ مانند خورشید و زمین یکدیگر را خنثی می‌کنند و به موشک اجازه می‌دهند تا شناور شود.

هنگامی که Aditya-L۱ به این نقطه برسد، می‌تواند با همان سرعت زمین به دور خورشید بچرخد. در این شرایط فضاپیما برای کار کردن به سوخت بسیار کمی نیاز دارد.

پس از پرتابی که هزاران تماشاچی داشت، دانشمندان آن را موفقیت آمیز خوانده و عملکرد آن را عادی دانستند. سریدهارا پانیکر سومانات، رئیس آژانس فضایی هند، گفت: آدیتا اکنون به سفر خود ادامه خواهد داد. این یک سفر بسیار طولانی ۱۳۵روزه است؛ بیایید برای آن آرزوی موفقیت کنیم. نیگار شاجی، مدیر این پروژه، گفت: زمانی که Aditya-L۱ به‌مقصد خود برسد، نه‌تنها برای هند، بلکه برای جامعه علمی جهانی نیز مفید خواهد بود.

Aditya-L۱ اکنون چندین‌بار در اطراف زمین پیش از پرتاب به سمت L۱ می‌چرخد و از این موقعیت، به‌طور مداوم خورشید را تماشا می‌کند؛ حتی زمانی که در هنگام خسوف، مطالعات علمی انجام می‌دهد. آژانس فضایی هند درباره هزینه این ماموریت چیزی نگفته است، اما گزارش‌های منتشر شده در مطبوعات هند، آن را ۳.۷۸میلیارد روپیه معادل ۴۶ میلیون دلار عنوان کرده‌اند.

پیش از پرتاب به سمت خورشید، هند موفق شده بود به قطب جنوبی ‌ماه برسد و حالا با گذشت چند روز آژانس فضایی هند اعلام کرده که ‌ماه نورد هندی، چاندرایان-۳ برای نخستین بار گوگرد را در نزدیکی قطب جنوبی ‌ماه شناسایی کرده است. دانشمندان می‌گویند: این عنصر معمولا در نزدیکی آتشفشان‌های روی زمین یافت می‌شود؛ بنابراین ظاهر آن در ‌ماه به تاریخچه آتشفشانی‌ ماه و همچنین شرایط جوی گذشته اشاره دارد. ذخایر این عنصر می‌تواند کلیدی برای ساخت زیرساخت ماه باشد.